No corazón da Antela

"Temos unha lenda que localiza a derradeira batalla d´el rei Arthur na chaira da Limia, Galiza, onde hai unha lagoa da que sae un río que despois entra en Portugal (...) E contase que os mosquitos que voan sobre aquela lagoa son os exércitos d´el rei Arthur, que alí ficaron encantados, agardando o seu retorno" . Vicente Risco Mitología Cristiana. Madrid, Editora Nacional, 1963.

“… e coa calor do sol no verán espállanse pola atmosfera unha nube inmensa de zoadores cínifes que mortifican de día e de noite, e non cabe existan en ningunha parte tantos nin tan carraxentos e sañudos. Á antiga superstición pagá sobre o eterno e universal esquecemento que producía o beber ou atravesar as augas do Leteo, o vulgo sempre crédulo e amigo do marabilloso, substituíu outra nos tempos cabaleirescos que aínda duraba ós principios do século XVI, de ser estes alados e armados insectos os exércitos encantados do rei Artús, transformacións das que falaron tanto os romances nacionais e extranxeiros”. Memoria sobre o desaugadoiro da lagoa de Antela ou da Limia (1834) Juan Manuel Bedoya Traducción ó galego de Xavier F.M.

“E unha era que como había moitos charcos e lameiros, chegado o verán saían deles tantos mosquitos cínifes que, erguéndose á posta do sol, pola veiga abaixo voando, resplandecían as ás que parecían armas, e os da terra que os vían dicían e afirmaban que era o rei Artús que estaba encantado co seu exército naquela veiga…, así ó crían porque dicían que seus pais e avós, e devanceiros así o dixeran e afirmaran. Estas e outras malicias, parvadas e pecados quitáronse e desterráronse co novo edificio”. “Orixe, fundación e primeiros tempos do Bon Xesús de Trandeiras” Boletín de la comisión de monumentos de Orense XI (1936-1939) Manuscrito orixinal do s. XVI. Transcrición de Antonio Cruceiro Freijomil Traducción ó galego de Xavier F. M.