#Memoriarural 2011: A torre de Sandiás ilustra un selo de Correos

A torre do Castro é o segundo selo dunha serie dedicada ós castelos e fortificacións da provincia de Ourense.  
 
O xoves 21 de xullo, as 12,00 horas, no Concello de Sandiás, tivo lugar a presentación do selo da torre de Sandiás, promovido pola Sociedade Filatélica Miño, o selo que reproduce esta torre, mais coñecida polos veciños pola torre do Castro, sendo o segundo selo dunha serie dedicada ós castelos e fortificacións da provincia de Ourense. O acto de presentación estiveron presentes a alcaldesa de Sandiás, María Concepción Méndez Gándara, e o presidente da Sociedade Filatélica Miño, Jose Barros, entre outros. Esta colección de selos naceu con fin de divulgar o patrimonio cultural das fortalezas ourensáns por todo o territorio nacional, polo que contribuirá a dar a coñece-la torre de Sandiás por toda España. A torre de Sandiás, é o único vestixio dun castelo medieval construído na primeira metade do século XII sobre un antigo castro, conserva en bo estado os seus grosos muros norte e leste, e parcialmente o do sur. Participou nas guerras fronteirizas pola posesión do condado da Limia, entre o monarca Afonso VII de Castela e León e Afonso Henriques de Portugal. No ano 1386 foi asaltado polo duque de Lancaster. Máis tarde é arrasado polos irmandiños, e logo quizais xa non foi reconstruído, tal como apunta algún autor. Na guerra hispano-lusitana do século XVIII, foi punto de concentración de tropas. Constaba, ademais de soto, 3 pisos e terraza superior. Ó seu pé pódese admirar unha extraordinaria panorámica da desecada lagoa de Antela e da Limia.

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

#Memoriarural Ano 1945: Posta en marcha da fábrica de gasosas Berardo Méndez (Sandiás, Ourense)

Imaxe
  Ano 1947: Recibo da contribución industrial da fábrica de gasosas de Berardo Méndez  Fundada por Berardo Méndez Fernández en Sandiás (A Limia - Ourense) o 28 de xaneiro de 1945, tal e como figura no Rexistro  de Liquidacións de Altas de Industria da provincia de Ourense. Nun principio ademais das gasosas, tiña venda de viño, que traia da zona de Monterrei. Máis tarde, dedicaríase tamén á distribución de bebidas (as augas minerais (Cabreiroá, ...), a cervexa (El León) , as bebidas refrescantes ( Coca-Cola, Fanta ,...), etc.). A súa área de reparto era a contorna inmediata na comarca da Limia, destacando os concellos de Xinzo de Limia (sobre todo a vila de Xinzo), Sandiás, Vilar de Santos, Rairiz de Veiga, Porqueira e Os Blancos. E no concello de Bande, A Feira Nova (A Ponte Liñares). Servindo tamén bebidas nas feiras e nas festas de moitas das parroquias da Limia. Dende os primeiros anos tiña dous camións para o reparto, un Delahaye e un Renault, ós que se lle iba camb...
Ler máis

María Concepción Méndez Gándara, mestra en varias localidades da provincia e alcaldesa de Sandiás durante moitos anos, nova entrada do blog ¨Historia das nosas mulleres¨

Imaxe
Foto de María Concepción Méndez Gándara, nun cartel electoral das eleccions locais do ano 2007   Outra interesante entrada relacionada ca historia local de Sandiás, neste caso no mundo da política local,  dedicada a María Concepción Méndez Gándara, mestra en varias localidades de Ourense (moitos anos en Xinzo de Limia) e alcaldesa de Sandiás durante moitos anos (1979-2015). Pódese ver no impresionante blog ¨Historia das nosas Mulleres Ourensás¨ da profesora e investigadora ourensá Rosa Cid Galante.  Máis información no seguinte ligazón:  https://mulleresourensas.blogspot.com/2023/07/maria-concepcion-mendez-gandara.html
Ler máis

¨Cousas da Limia"

Imaxe
    Por Vicente Risco ( Vida Gallega , xullo 1957) Extraído da web de cultura popular do concello de Sandiás. Tradución do orixinal en castelán.   O desecamento da lagoa de Antela, vella ilusión dos economistas do século XVIII, recollida despois polo Deán Bedoya e por outros, da actualidade a unha das comarcas máis definidas e máis fermosas de Galicia.   Teño pasado longas tempadas á beira daquela gran chaira, na Pereira, parroquia de San Pedro de Sabariz, concello de Rairiz de Veiga –Rairiz, Sabariz, nomes xermánicos; predominio de cabeleiras loiras e ollos claros; afección a montar cabalos e eguas longas, de gran alzada: as bestas limiás. No período de entre guerras, aínda levaban os homes os seus chalecos con mangas, tecidos e feitos na casa, encarnados e rebereteados de trenzado negro, e os seus chapeus tecidos por eles en palla centea. Botabamos longas parolas nun comercio deses de todo, ó comezo da noite, polo tempo das mallas – facíanas a máquina, con máquin...
Ler máis